12 Years a Slave - Steve McQueen (2013)

ПРЕДУПРЕДУВАЊЕ ЗА СПОЈЛЕРИ ВО 2-от ПАРАГРАФ

Steve McQueen досега има направено еден филм за штрајк со глад, еден за зависник од секс, и еден за слободен човек кој минал 12 години како роб.  Поинтересни теми здравје.  Згора на тоа, McQueen има толку добро чувство за врамување на кадар, што не е можно да го тргнеш погледот, дури и ако кадарот е сцена од месо кое се двои од телото по удар со камшик.  Но и покрај (или токму заради) оваа добитна комбинација од брутални теми и префинета фотографија, просто е неверојатно колку се плитки сценаријата во неговите филмови.

12 Years a Slave е компилација од робовладетелски клишеа.  Соломон Нортап (Chiwete Ejiofor) е слободен црнец во Њујорк кој по игра на судбината завршува како роб на различни робовладетели, почнувајќи од добродушниот слабак (Benedict Cumberbatch) до бездушниот тиранин (Michael Fassbender).  По пат се соочува со многу пакост, човечки трагедии, и еден лошо одглумен Канаѓанин (Brad Pitt), кој не верува во ропство па му помогнува да се ослободи.  Соломон доаѓа дома, целата фамилија делува остарено, а ние немаме чувство дека поминале 12 години.

Пред да ме осудите дека ви го раскажав целиот филм, имајте на ум дека ова е филм кој веќе е раскажан преку својот наслов.  Не постои неизвесност, оти знаеме дека после 12 години Соломон ќе си дојде дома.  До режисерот е да создаде драма, да ни даде увид во психата на човек кој бил на работ на безнадежноста и успеал да и побегне.  За жал, McQueen многу повеќе ужива да ни покажува човечки тела во агонија отколку внатрешен конфликт и интересен дијалог.

Steve McQueen раскажува телеграфски.  Знае дека ако избере тема како за во жолт печат, нашата емпатија ќе ги поврзе точките, ќе ги обои ликовите со човечност и ќе ја доразвие приказната.  За жал, резултатот од неговите филмови е токму таква боенка со фонт 50-ка, во која приказната е само контура за елегантната фотографија.